Het zuiden van Gran Canaria trekt niet alleen toeristen aan. Nu verleidt het ook de giganten van hernieuwbare energie. Met constante winden, diepe wateren dicht bij de kust en een versterkt elektriciteitsnet, positioneert de kustlijn tussen Arguineguín en Juan Grande zich als een van de meest rendabele hubs van Europa voor de ontwikkeling van drijvende offshore windenergie. De technische en economische prognoses bevestigen dit.
Volgens interne simulaties van Equinor — gebaseerd op werkelijke productiemodellen in Hywind Scotland en Hywind Tampen — zou een windcluster van 200 tot 300 MW voor de zuidkust van Gran Canaria, met gebruik van drijvende technologie van de nieuwste generatie, een capaciteitsfactor van meer dan 51 % kunnen bereiken, een cijfer dat de zone in de Europese top 5 plaatst wat betreft efficiëntie in het benutten van windenergie.
De combinatie van een stabiele bron en diep zeewater maakt het zuiden van Gran Canaria tot een “tier-1 locatie”. De genivelleerde energiekost (LCOE), momenteel geraamd op ongeveer 88 euro/MWh voor drijvende technologie, zou kunnen dalen tot 65 euro/MWh tegen 2029, indien lokale logistieke infrastructuren zoals de haven van Arinaga worden geconsolideerd en fiscale stimulansen gekoppeld aan het Canarische Economische en Fiscale Regime (REF) worden geactiveerd.
Voor elke 100 MW geïnstalleerd, wordt een investering van ongeveer 360 miljoen euro voorzien, met netto rendementen geschat tussen de 9 en 12 % IRR in projecten met PPA’s die zijn geïndexeerd aan reële marktprijzen van de Canarische eilanden, die sinds 2022 gemiddeld tussen de 130 en 160 euro/MWh liggen. Het verschil met het vasteland maakt de aansluiting op land tot een cruciale factor voor rendabiliteit.
Het bestaan van redundante elektrische infrastructuur op de as Salto de Chira–Telde en de versterking van het onderstation Barranco de Tirajana vermijden knelpunten. Toch blijven er juridische knopen: de Canarische wateren vallen onder staatsbevoegdheid, en er wordt verwacht dat de eerste veilingen in 2026 plaatsvinden, met toekenning van gebruiksrechten voor een periode van 25 jaar.
Naast het directe rendement biedt het zuiden van Gran Canaria ook industriële meerwaarde. Men schat dat elke geïnstalleerde MW 11 directe en indirecte banen kan genereren, wat het arbeidsmarktpotentieel van een park van 250 MW op 2.750 banen plaatst gedurende de levensduur. Als de haven van Arinaga zich weet te positioneren als assemblage- en onderhoudsbasis, zal de economische vermenigvuldiging exponentieel toenemen.
Kortom, het zuiden van Gran Canaria is vandaag voor offshore windenergie wat de Noordzee was in de jaren 90: een grens om te verkennen, met stabiele winden, gunstige fiscale regels en een achtergrond van klimaaturgentie. Alleen het moeilijkste ontbreekt nog: politieke beslissing, duidelijke veiling en operationele haven.
Bron: maspalomas24h Foto: Greenalia