Binter heeft het grootste vluchtschema in zijn geschiedenis uitgerold voor het zomerseizoen, en kondigt aan dat het één op de vijf binnenlandse vluchten met bestemming of vertrek vanuit de Canarische Eilanden zal uitvoeren. Met 32 directe routes vanuit 18 Spaanse steden en een stijging van 38% in het aanbod van zitplaatsen, verstevigt de maatschappij haar positie als een sleutelspeler in het nationale luchtruim. Maar terwijl zij haar uitbreiding viert, rijzen er vragen: is deze groei werkelijk gunstig voor het toerisme op de Canarische Eilanden? Of leunt men te veel op het financiële vangnet van de inwonerskorting?

Een breder netwerk, maar met welk doel?

Sinds eind maart heeft Binter acht nieuwe binnenlandse routes toegevoegd, waaronder directe verbindingen vanuit de Canarische Eilanden naar Córdoba, Badajoz, Almería en Valencia. In sommige gevallen, zoals bij Valencia, bedraagt de frequentie zelfs meer dan 16 vluchten per week. Deze stap volgt een duidelijke bedrijfslogica: bestemmingen diversifiëren en zich positioneren als referentieluchtvaartmaatschappij tussen het vasteland en de archipel.

Toch is men het daar niet unaniem over eens. Hoewel deze uitbreiding de opties voor directe vluchten van meer plekken in Spanje naar de Canarische Eilanden verbetert —iets waardevols voor het nationale toerisme— roept het ook zorgen op over de duurzaamheid van het model en de impact op de connectiviteit voor de inwoners.

De inwonerskorting als stimulans… of verkapte subsidie?

Een van de belangrijkste drijfveren achter deze uitbreiding is de 75% korting op vliegtickets voor inwoners van de Canarische Eilanden, gefinancierd door de staat. Deze stimulans, bedoeld om de mobiliteit tussen eilanden en met het vasteland te garanderen, is uiteindelijk een financieel kussen geworden dat volgens sommige experts de markt kan verstoren.

“Wanneer een bedrijf groeit dankzij een publieke subsidie die een groot deel van de inkomsten dekt, moet men zich afvragen of de strategie gericht is op het welzijn van de inwoners of op het benutten van een fiscale voordeelregeling om met weinig risico uit te breiden,” zegt een analist uit de luchtvaartsector.

Toerisme of connectiviteit?

De paradox is duidelijk: de toename van routes kan het toerisme vanaf het vasteland ten goede komen, maar kan tegelijkertijd de interne connectiviteit onder druk zetten of belangrijke routes voor de lokale bevolking duurder maken. Sommigen waarschuwen dat terwijl Binter nieuwe routes opent naar Córdoba of Badajoz, de vluchten tussen de eilanden of naar Madrid op bepaalde tijdstippen overvol of duurder worden, zelfs met de korting.

Bovendien raken tickets tijdens het hoogseizoen snel uitverkocht en schieten de basisprijzen omhoog, wat opnieuw vragen oproept over de werkelijke effectiviteit van het bonussysteem.

Meer divers toerisme… maar ook meer afhankelijkheid

Vanuit toeristisch oogpunt kunnen de nieuwe routes helpen om het profiel van bezoekers naar de eilanden te diversifiëren, iets positiefs voor bestemmingen zoals Gran Canaria of Fuerteventura die proberen het toerisme te spreiden en minder seizoensgebonden te maken. Maar deze inzet gebeurt met een sterke afhankelijkheid van een model gebaseerd op publieke subsidies, en zonder een duidelijk beleid dat een evenwicht bewaart tussen toeristische en bewonersconnectiviteit.

Op weg naar een nieuw model?

De uitbreiding van Binter is zonder twijfel een groeikans voor de economie van de Canarische Eilanden. Maar zoals elk model dat steunt op publieke steun, vereist het transparantie, controle en een langetermijnvisie. Wat vandaag een commercieel succesverhaal lijkt, kan een structureel probleem worden als niet wordt gewaarborgd dat het voordeel zowel de toerist als de inwoner bereikt.

De grote vraag blijft open: in hoeverre wordt de inwonerskorting gebruikt als motor voor de expansie van een privébedrijf? En vooral: wie betaalt uiteindelijk de werkelijke kosten van die connectiviteit?

Bron: maspalomas24h